Kutalmış Cem Bağdatlı

Aşağıdaki makalemi yıllar önce, 1994 yılında üniversitede öğrenciyken yazmıştım. 9 ay bilim kurulunda bekleyip, epeyi bir sansüre uğradıktan sonra Bilim ve Teknik Dergisi'nde yayınlandı. Anlatılan temel şey aslında her birimizin sinir sisteminin kendi algısal evrenini yaratttığı ve bu algısal evrenlerin kişiye özel olduğu, herkesin en temel algılarının bile tamamen farklı şekilde kişisel bilinçalanlarında yeralabildiği olgusu. 20 yıl önce bu konular bilim dünyası için oldukça yabancıydı :) İlerleyen zaman içinde bu teorimi temel alan yeni makaleler de hazırlıyorum.

Vücutlarımız aslında derin varlığımızın sadece bir kısmını oluşturmakta ve varlığımız 3. boyutun ötesine yayılarak sonunda evrensel birliğe bağlanmaktadır. Uzay ve zamanı 3 boyut ve sinir sistemimizce sıralanmış olaylar zinciri olarak algılıyoruz. Tek boyut bir çizgi, 2 boyut bir bir kağıt gibi düzlemle ifade edilebilir. Vücudumuzdan 2 boyutlu bir goruntu aldığımızda aşağıdaki örnekler gibi bir kesit elde edeceğiz. Yukarıda gördüğünüz  kesitlerden ilki böbreklerin alt ucundan geçmekte, ikincisi ise akciğerlerin üst loblarından alınan bir kesiti göstermektedir. Ne ilkinde tam bir böbrek görebiliyoruz ne de ikincisinde akcigerleri veya yanda duran kolları... Böylece alacağımız her iki boyutlu görüntü aslında bütünün sadece bir kısmını gösterecek ve bunlardan bir çoğunu doğru bir şekilde yanyana getirirsek 3 boyutlu bütün hakkında bir fikir verecektir. İki boyut algılayan 3. boyutun "hesaplanması" fonksiyonu sinir sisteminde bulunmayan bir canlı, bir